نقش واسطه ای شیوه های مقابله با استرس در رابطه سرسختی روانشناختی ‏و خودکارآمدی عمومی با اضطراب امتحان

این مطالعه با هدف بررسی اثرات متغیرهای سرسختی روانشناختی و خودکارآمدی عمومی بر ‏متغیر وابسته اضطراب امتحان با نقش واسطه ای شیوه¬های مقابله با استرس در بین دانشجویان ‏دانشگاه شهید باهنر کرمان، انجام شد. تعداد374 نفر، با روش نمونه¬گیری خوشه¬ای تصادفی از ‏بین 14833 نفر انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفتند. مقیاس های مورد استفاده چهار ‏پرسشنامه سرسختی روانشناختی اهواز با 27 گویه، خودکارآمدی عمومی با 10 گویه، شیوه¬های ‏مقابله با استرس با 19 گویه و اضطراب امتحان با 25 گویه بود. نتایج آزمون همبستگی حاکی از ‏رابطه معکوس و معنادار خودکارآمدی، شیوه مقابله با استرس و سرسختی با اضطراب امتحان ‏بود. نتایج آزمون فرضیه¬ها با استفاده از روش تحلیل مسیر نشان داد،که مدل مفهومی مطالعه دارای ‏برازش مناسب بود. بنابراین خودکارآمدی عمومی تاثیر مستقیم معکوس و معنی¬داری بر اضطراب ‏امتحان داشت. به علاوه، سرسختی روانشناختی تاثیر مستقیم و معنی¬داری بر اضطراب امتحان ‏نداشت. همچنین، شیوه مقابله با استرس مسئله¬مدار تاثیر مستقیم معکوس و معنی¬داری بر اضطراب ‏امتحان نشان داد. اما شیوه مقابله با استرس هیجان¬مدار تاثیر مستقیم و معنی¬داری بر اضطراب ‏امتحان نشان نداد. از این گذشته، خودکارآمدی عمومی و سرسختی روانشناختی تاثیر مستقیم ‏مثبت و معنی¬داری بر شیوه¬های مساله¬مدار و هیجان¬مدار نشان دادند. خودکارآمدی عمومی و ‏سرسختی روانشناختی تاثیر غیرمستقیم معکوس و معنی¬دار بواسطه متغیر شیوه مقابله مسئله¬مدار بر ‏اضطراب امتحان نشان دادند. در نهایت خودکارآمدی عمومی مهم¬ترین متغیر پیش بینی¬کننده ‏اضطراب امتحان دانشجویان شناخته شد. ‏